Παρατηρήστε αυτή τη φωτογραφία.
Είναι η επιστροφή του “εθνάρχη”.
Η έναρξη της μεταπολίτευσης,η αποκατάσταση της “δημοκρατίας”…
Είναι η στιγμή που πατάει το Aγιο Ελληνικό χώμα ο άνθρωπος του οποίου τα μάτια είδαν την Κύπρο μακρινή,του οποίου η καρδιά ένιωσε την Κύπρο απλησίαστη.
Είναι οι στιγμές των πανηγυρισμών για τους “δημοκράτες” και της θυσίας για τους πατριώτες.
Παρατηρήστε τη φωτογραφία αυτή.
Παρατηρήστε το συνωστισμό των επιβατών αυτού του καταραμένου αεροσκάφους.
Φαίνονται βιαστικοί οι άνθρωποι αυτοί.
Γιατί άραγε ;
Δυστυχώς,η ιστορία απέδειξε ότι δεν βιάζονταν να τρέξουν προς βοήθεια των Κυπρίων και των Ελλαδιτών που πολεμούσαν τον Αττίλα.
Η ιστορία απέδειξε ότι αυτό το σκυλολόι,το μεταπολιτευτικό σκυλολόι,βιαζόταν να απομυζήσει τον Ελληνικό Λαό.
Λίγες ημέρες αργότερα,θα πατούσε το Άγιο Ελληνικό χώμα ένας ακόμα αντιπρόσωπος της αρπακτικής μεταπολίτευσης.
Ανάλογες στιγμές συνωστισμού και δημοκρατικής λαχτάρας,έζησαν κάποιοι άλλοι “δημοκράτες”.
Η Κύπρος και γι αυτούς ήταν μακριά…
Παρατηρήστε τους ανθρώπους αυτούς.
Κοιτάξτε τους να συνωστίζονται μπροστά στην πόρτα της εξουσίας.
Η Κύπρος ήταν τόσο μακριά αλλα η γλυκιά χλιδή της εξουσίας,επιτέλους,τόσο κοντά…
Η φωτογραφία κοσμεί ένα εξαιρετικό άρθρο του Δημήτρη Ζαφειρόπουλου στον ελεύθερο κόσμο.Από εκεί την δανειστήκαμε και εμείς.