Συμπληρώνονται 62 έτη από την συντριβή του αντεθνικού και μισάνθρωπου κομμουνιστοσυμμοριτισμού στα πεδία των μαχών.
Η συντριβή των σλαβόδουλων συμμοριτών έθεσε τις βάσεις ώστε ο λαός μας (οι γονείς και οι παππούδες μας δηλαδή) μέσα από επίπονες προσπάθειες να ανοικοδομήσει τη χώρα και να τη θέσει σε τροχιά προόδου.
Η σύγκριση με τις χώρες που έπεσαν στα αιματοβαμμένα νύχια των κομμουνιστών είναι καταλυτική.
Δυστυχώς,η μεταπολίτευση σήμανε και την παράδοση της χώρας στα αντεθνικά και δημαγωγικά κελεύσματα των ηττημένων συμμοριτών.
Αυτοί που αιματοκύλισαν τον λαό μας,αυτοί που μιμήθηκαν τον τούρκο και υιοθέτησαν την πρακτική του παιδομαζώματος,με τη σύμφωνη γνώμη ανάξιων πολιτικών,γύρισαν στον τόπο του εγκλήματος καθαγιασμένοι και προκλητικοί όσο ποτέ.
Με τη σύμφωνη γνώμη γαλάζιων “εθναρχών”,πράσινων δημαγωγών και λοιπών πολιτικάντηδων,η περίφημη εθνική συμφιλίωση επέβαλε την ιδεολογική κυριαρχία των ηττημένων εγκληματιών του κομμουνισμού.
Σφαγείς Ελλήνων,απαγωγείς παιδιών,κατέλαβαν θέσεις στο δημόσιο τομέα,έγιναν βουλευτές,συμμετείχαν ακόμα και στην διακυβέρνηση της χώρας.
Οι συνέπειες -τώρα πλέον- γνωστές : Πλήρης ηθική και υλική χρεοκοπία.
Η καταλήστευση των δημόσιων ταμείων,η διαφθορά και η αναξιοκρατία κυρίαρχες σε κάθε πτυχή της δημόσιας ζωής,οι κομματικοί στρατοί του δημοσίου-παιδιά ενός ανώτερου θεού,η επίθεση σε αξίες και ιδανικά που κράτησαν ζωντανό τον Ελληνισμό επί χιλιετίες.
Οι κόκκινοι “προστάτες των εργαζομένων” τη στιγμή που υπόσχονται τα πάντα,καίνε εργαζόμενους ζωντανούς και απολύουν κόσμο στις κομματικές τους επιχειρήσεις.
Στηρίζουν τη λαθρομετανάστευση και αδιαφορούν για τον φτωχό Ελληνα ο οποίος είναι ο πρώτος που νιώθει στο πετσί του τις συνέπειες :
Την εγκληματικότητα,την ανεργία,τα μειωμένα μεροκάματα.
Απέναντι σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα,ο Γράμμος και το Βίτσι έρχονται να μας θυμίσουν ότι είναι στο χέρι των Ελλήνων να ανατρέψουν την κατάσταση και να χτίσουν ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και τα παιδιά τους.
Οπως τότε ανετράπη η σλαβοκίνητη ανταρσία,έτσι και σήμερα μπορεί να ανατραπεί η σοβιετικού τύπου κρατική δομή που μας φόρτωσε στην πλάτη το πολυτεχνείο.
Χαρακτηριστικο παράδειγμα ; Η άρση του πανεπιστημιακού ασύλου.
Ενα σύγχρονο κάστρο της αρίστερας πέφτει μετά από επίμονο ιδεολογικό αγώνα.
Η επέτειος λοιπόν της εθνικής νίκης επί των συμμοριτών,η μνήμη των αγωνιστών που κατατρόπωσαν τις κατά κανόνα σλαβόφωνες ορδές στο Γράμμο και στο Βίτσι και το παράδειγμα των παλληκαριών που γλύτωσαν τη Μακεδονία και εκδικήθηκαν τα θύματα του παιδομαζώματος και τόσων σφαγών,μας καλούν να αγωνιστούμε για να αποτινάξουμε τα δεσμά ενός αντεθνικού μαρξιστογενούς κατεστημένου.
Στο χέρι μας λοιπόν είναι να δημιουργήσουμε νέα,σύγχρονα μνημεία,εθνικού θριάμβου.
Δεν ξεχνάμε,τιμούμε τους προδομένους ήρωες που αγωνίστηκαν για να μας παραδώσουν μία ελεύθερη πατρίδα.