Γράμμος Βίτσι,αιώνια σύμβολα αγώνα

Συμπληρώνονται 62 έτη από την συντριβή του αντεθνικού και μισάνθρωπου κομμουνιστοσυμμοριτισμού στα πεδία των μαχών.
Η συντριβή των σλαβόδουλων συμμοριτών έθεσε τις βάσεις ώστε ο λαός μας (οι γονείς και οι παππούδες μας δηλαδή) μέσα από επίπονες προσπάθειες να ανοικοδομήσει τη χώρα και να τη θέσει σε τροχιά προόδου.
Η σύγκριση με τις χώρες που έπεσαν στα αιματοβαμμένα νύχια των κομμουνιστών είναι καταλυτική.

Δυστυχώς,η μεταπολίτευση σήμανε και την παράδοση της χώρας στα αντεθνικά και δημαγωγικά κελεύσματα των ηττημένων συμμοριτών.
Αυτοί που αιματοκύλισαν τον λαό μας,αυτοί που μιμήθηκαν τον τούρκο και υιοθέτησαν την πρακτική του παιδομαζώματος,με τη σύμφωνη γνώμη ανάξιων πολιτικών,γύρισαν στον τόπο του εγκλήματος καθαγιασμένοι και προκλητικοί όσο ποτέ.

Με τη σύμφωνη γνώμη γαλάζιων “εθναρχών”,πράσινων δημαγωγών και λοιπών πολιτικάντηδων,η περίφημη εθνική συμφιλίωση επέβαλε την ιδεολογική κυριαρχία των ηττημένων εγκληματιών του κομμουνισμού.
Σφαγείς Ελλήνων,απαγωγείς παιδιών,κατέλαβαν θέσεις στο δημόσιο τομέα,έγιναν βουλευτές,συμμετείχαν ακόμα και στην διακυβέρνηση της χώρας.

Οι συνέπειες -τώρα πλέον- γνωστές : Πλήρης ηθική και υλική χρεοκοπία.

Η καταλήστευση των δημόσιων ταμείων,η διαφθορά και η αναξιοκρατία κυρίαρχες σε κάθε πτυχή της δημόσιας ζωής,οι κομματικοί στρατοί του δημοσίου-παιδιά ενός ανώτερου θεού,η επίθεση σε αξίες και ιδανικά που κράτησαν ζωντανό τον Ελληνισμό επί χιλιετίες.

Οι κόκκινοι “προστάτες των εργαζομένων” τη στιγμή που υπόσχονται τα πάντα,καίνε εργαζόμενους ζωντανούς και απολύουν κόσμο στις κομματικές τους επιχειρήσεις.
Στηρίζουν τη λαθρομετανάστευση και αδιαφορούν για τον φτωχό Ελληνα ο οποίος είναι ο πρώτος που νιώθει στο πετσί του τις συνέπειες :
Την εγκληματικότητα,την ανεργία,τα μειωμένα μεροκάματα.

Απέναντι σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα,ο Γράμμος και το Βίτσι έρχονται να μας θυμίσουν ότι είναι στο χέρι των Ελλήνων να ανατρέψουν την κατάσταση και να χτίσουν ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και τα παιδιά τους.
Οπως τότε ανετράπη η σλαβοκίνητη ανταρσία,έτσι και σήμερα μπορεί να ανατραπεί η σοβιετικού τύπου κρατική δομή που μας φόρτωσε στην πλάτη το πολυτεχνείο.
Χαρακτηριστικο παράδειγμα ; Η άρση του πανεπιστημιακού ασύλου.
Ενα σύγχρονο κάστρο της αρίστερας πέφτει μετά από επίμονο ιδεολογικό αγώνα.

Η επέτειος λοιπόν της εθνικής νίκης επί των συμμοριτών,η μνήμη των αγωνιστών που κατατρόπωσαν τις κατά κανόνα σλαβόφωνες ορδές στο Γράμμο και στο Βίτσι και το παράδειγμα των παλληκαριών που γλύτωσαν τη Μακεδονία και εκδικήθηκαν τα θύματα του παιδομαζώματος και τόσων σφαγών,μας καλούν να αγωνιστούμε για να αποτινάξουμε τα δεσμά ενός αντεθνικού μαρξιστογενούς κατεστημένου.

Στο χέρι μας λοιπόν είναι να δημιουργήσουμε νέα,σύγχρονα μνημεία,εθνικού θριάμβου.
Δεν ξεχνάμε,τιμούμε τους προδομένους ήρωες που αγωνίστηκαν για να μας παραδώσουν μία ελεύθερη πατρίδα.

Τιμή στους Ηρωες που έσωσαν την Πατρίδα

Μια ξεχασμένη εθνική νίκη είναι αυτή που εορτάζουμε αυτές τις ημέρες.
Μια νίκη που το χρεωκοπημένο αριστερόστροφο μεταπολιτευτικό κράτος θέλει να σβήσει.
Είναι η τελική νίκη του συμμοριτοπολέμου.

Απο τις 24 έως τις 30 Αυγούστου 1949 διεξήχθη η επιχείρηση “ΠΥΡΣΟΣ Γ” στο Γράμμο,στο τελευταίο καταφύγιο των συμμοριτών.
Μία επιχείρηση που ήδη από την πρώτη ημέρα κατέγραψε σημαντικές επιτυχίες,όπως για παράδειγμα η κατάληψη του υψώματος Τσάρνο.
Και που ουσιαστικά η έκβαση της κρίθηκε την 27η του μηνός με την κατάληψη της Πόρτας Οσμάν από την ΙΧ Μεραρχία,σημαντική δίοδο των συμμοριτών από και προς Αλβανία.

Ηταν το τελειωτικό χτύπημα στη θηριωδία του ξενοκίνητου κομμουνισμού ο οποίος ήδη απο το 1943 υπό την προβιά ενός δήθεν αντιστασιακού κινήματος (ΕΑΜ-ΕΛΑΣ),αιματοκύλιζε την Πατρίδα.
Ηταν το τελειωτικό χτύπημα εναντίον των συμμοριτών και των σλάβων συμμάχων τους που ονειρεύονταν τον ακρωτηριασμό της Ελλάδος με την ανεξαρτησία της Μακεδονίας.

Σημαντικό είναι να τονιστεί ότι την νίκη αυτή δεν την πέτυχε η Δεξιά.
Την πέτυχε όλος ο Ελληνικός λαός μιας και εναντίον του,το προδοτικό ΚΚΕ,είχε όλες τις άλλες πολιτικές δυνάμεις.
Τον Εθνικό στρατό δεν στελέχωσαν Δεξιοί οπλίτες.
Τον στελέχωσαν παιδιά από κάθε Ελληνική οικογένεια.

Απέναντι τους,οι άντρες του ΕΣ,δυστυχώς,βρήκαν και πολλά βιαίως επιστρατευμένα Ελληνόπουλα.
Αρπαγμένα από τις οικογένειές τους για να γίνουν οι σύγχρονοι γενίτσαροι.
Βρήκαν αρκετούς αφελείς συμπατριώτες μας που πίστεψαν τα ψέμματα του κομμουνισμού τον οποίο όμως αργότερα ένιωσαν στο πετσί τους και κατάλαβαν…
Και αυτοί είναι θύματα του κομμουνισμού.

Αλλά απέναντι στον ΕΣ βρέθηκαν και τα φανατικά στελέχη του ΚΚΕ,βρέθηκαν και οι σλαύοι του ΝΟΦ.
Αυτοί ήταν οι θύτες όλης αυτής της τραγωδίας.

Η εθνική νίκη στο Γράμμο και στο Βίτσι ήταν νίκη ελευθερίας για τον Ελληνικό λαό που δεν έζησε ποτέ την εξαθλίωση και την τυρρανία που έζησαν άλλοι λαοί υπο κομμουνιστικά καθεστώτα.
Ηταν εκδίκηση για τα θύματα των εγκληματιών φλωράκηδων των οποίων τη μνήμη,δυστυχώς, το χρεωκοπημένο μεταπολιτευτικό κράτος έφτασε να τιμά.

Εκείνη η νίκη ήταν η νίκη μιας Ελλάδος εθνικώς αξιοπρεπούς,της θέλησης για προκοπή και ευημερία.
Μιας Ελλάδος που το αριστερόστροφο μεταπολιτευτικό κράτος κατέστρεψε.

Αιωνία η μνήμη των Αξιωματικών και τον οπλιτών του Εθνικού Στρατού !
Αιωνία η μνήμη όσων αντιστάθηκαν στην κομμουνιστική θηριωδία !

Τα Δεκεμβριανά

Η αυγή της 4ης Δεκεμβρίου 1944 αποτέλεσε το έναυσμα του δεύτερου γύρου της ερυθράς τρομοκρατίας την δεκαετία του 40.
Αποτέλεσε την πρώτη προσπάθεια του κομμουνισμού να αρπάξει με τη βία την εξουσία και να εγκαταστήσει και στη χώρα μας την τυραννία που εγκατέστησε στις χώρες του ανατολικού μπλόκ.

Πως φτάσαμε στην 4 Δεκεμβρίου ;
Με τις υπαναχωρήσεις του ΕΑΜ στο θέμα του αφοπλισμού των αντάρτικων οργανώσεων και τη δημιουργία εθνοφυλακής,και φυσικά,έπειτα από το απαγορευμένο από την κυβέρνηση συλλαλητήριο της 3ης Δεκεμβρίου.

Την 27η Νοεμβρίου οι υπουργοί του ΚΚΕ και του ΕΑΜ προτείνουν την δημιουργία Εθνικού Στρατού αποτελούμενο από την Ορεινή Ταξιαρχία,τον Ιερό Λόχο και ένα τμήμα του ΕΔΕΣ,και από μία μονάδα του ΕΛΑΣ έχουσα ίση δύναμη σε προσωπικό και οπλισμό με το άθροισμα των τριών πρώτων δυνάμεων.
Ο Γεώργιος Παπανδρέου αποδέχεται το σχέδιο αλλά την επομένη οι κομμουνιστές υπαναχωρούν από την ίδια τους την πρόταση και αξιώνουν τη διάλυση όλων των οργανώσεων αλλά και της Ορεινής Ταξιαρχίας και του Ιερού Λόχου.
Ο σκοπός προφανής.
Να μην υπάρχουν πιστές στην κυβέρνηση δυνάμεις και παράλληλα να πάψουν να υφίστανται τα δύο πιο αξιόμαχα σώματα του Στρατού.
Φυσικά η υπαναχώρηση και ο καταφανέστατος εμπαιγμός δεν έγιναν δεκτοί από την κυβέρνηση.
Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η παραίτηση των κομμουνιστών υπουργών και το κάλεσμα σε συλλαλητήριο την 3 Δεκεμβρίου.

Ο ΕΛΑΣ ήδη από την 1η Δεκεμβρίου αποστέλλει διαταγές στις μονάδες του για ανάληψη στρατιωτικών ενεργειών.
Σημειώνονται οι στόχοι και οι αντικειμενικοί σκοποί των σωμάτων του εντός Αττικής.
Το πρωί του συλλαλητηρίου (3/12/1944) ο ριζοσπάστης κυκλοφορεί με τίτλο : “τώρα τον λόγο έχουν οι μπαρουτοκαπνισμένοι μαχητές του ΕΛΑΣ”.
Τα πάντα είναι δρομολογημένα και απομένει μονο η αφορμή…

Η επίσημη Αριστερή εκδοχή αναφέρει ότι το συλλαλητήριο χτυπήθηκε αναίτια και απρόκλητα από τις κυβερνητικές δυνάμεις.
Η κρατική εκδοχή αναφέρει ότι το συλλαλητήριο είχε απαγορευθεί αλλά έγινε ώστε να υποκινηθεί εξέγερση.Αναφέρεται επίσης και επίθεση στο σπίτι του πρωθυπουργού με χειροβομβίδες.

Ας δούμε όμως τι λέει το No 2 του ΚΚΕ εκείνη την εποχή,Γιάννης Ιωαννίδης :

“Μέχρι τότε έμενα με την εντύπωση ότι όλο αυτό το πράγμα έγινε με το χτύπημα που μας έδωσαν αυτοί στις 3 του Δεκέμβρη.Όταν έμαθα ότι η Κ.Ε του ΕΛΑΣ έγινε από την 1η του Δεκέμβρη ,αυτό σημαίνει ότι και μεις προμελετημένα πηγαίναμε να δώσουμε αφορμή για να αρχίσει ο πόλεμος.Δεν έχει άλλο…Παίρνεις απόφαση για γενική απεργία…”

Τα πράγματα μιλούν από μόνα τους…

Ποιά είναι η κατάσταση όμως στην Αθήνα την 4η Δεκεμβρίου ;

Στα προάστια κυριαρχεί ο ΕΛΑΣ.
Τα αστυνομικά τμήματα καταλαμβάνονται δίχως προβλήματα και οι αστυφύλακες κατακρεουργούνται αφού πρώτα υποστούν μεσαιωνικά βασανιστήρια.
Η εγκληματική ΟΠΛΑ φροντίζει να εξαφανίσει όσους πολίτες έχουν φακελωθεί ως “αντιδραστικοί”.
Ο τρόμος βασιλεύει.
Κανεις δεν μπορεί να είναι σίγουρος για τη ζωή του αφού αρκεί ακόμα και μια ψευδής καταγγελία για να σε αναλάβει η ΟΠΛΑ και τα λοιπά αγγελούδια του κομμουνισμού.

Οι κυβερνητικές δυνάμεις έχουν περιοριστεί σε λίγα τετραγωνικά μέτρα στο κέντρο των Αθηνών.
Η αυγή της 4ης Δεκεμβρίου θα τις βρει αμυνόμενες έναντι πολυπληθέστερων αντιπάλων.
Σε κάθε περίπτωση η αντίσταση είναι γενναία και με πάθος.

Οι ηρωικοί Χίτες στο Θησείο είναι ένας από τους πρώτους στόχους.
Μάχονται παθιασμένα έναντι πολλαπλάσιων αντιπάλων αλλά στο τέλος το Θησείο πέφτει.

Ενας άλλος στόχος είναι το Αρχηγείο της Χωροφυλακής στην οδό Ιουλιανού.
Πέφτει και αυτό ύστερα από 3 ημέρες λυσσαλέας αντίστασης των υπερασπιστών του οι οποίοι αφού προξένησαν μεγάλες απώλειες στους επιτιθέμενους απέδρασαν από μία καταπακτή.

Ο Αρχηγός της Χωροφυλακής γράφει σχετικά :

“Από της πρώτης στιγμής της επιθέσεως ετόνισα εις όλους ότι είναι ανάγκη,χάριν της Ιστορίας της Χωροφυλακής,το Αρχηγείον να μη παραδοθεί επ ουδενί λόγω εις τους κομμουνιστάς,αλλά να πολεμήσωμεν μέχρις εξαντλήσεως του τελευταίου φυσιγγίου και να πέσωμεν μέχρι ενός προς παραδειγματισμόν των επερχομένων…
Ο αγών διεξήγετο εκατέρωθεν μετά λύσσης.
Οι άνδρες χωρίς ανάπαυσιν εμάχοντο από του μεσονυχτίου,αδιαφορούντες διά τους ριπτομένους όλμους,τας χειροβομβίδας,τας δυναμίτιδας και τα καταρρέονταν επ αυτών τμήματα της οικοδομής.
Εις τας προσκλήσεις των κομμουνιστών διά του τηλεβόα όπως παραδοθώμεν απήντων δι’ ομοβροντιών.
Ο κονιορτός των ασβεστωμάτων και τα καπνογόνα τους έπνιγον.
Τα πεπυρακτωμένα όπλα των τους κατέκαιαν τας χείρας,αλλα επ ουδενί λόγω εγκατέλειπον τον αγώνα…”.

Τέτοιες σκηνές εξελίσσοντο σε όλη την περίμετρο της αντιστάσεως των Εθνικών δυνάμεων.

Η μάχη όμως που χαρακτήρισε τον αγώνα του Δεκέμβρη ήταν αυτή του συντάγματος Χωροφυλακής στου Μακρυγιάννη.
Εκεί,από την 6η Δεκεμβρίου,λίγες εκατοντάδες χωροφυλάκων αντιμετώπισαν και πάλι πολλαπλάσιους αντιπάλους σε έναν πολυήμερο αγώνα και νίκησαν !
Παρότι υπήρξαν αρκετές στιγμές που το τέλος έφτασε κοντά,οι ηρωικοί υπερασπιστές κατάφεραν και βγήκαν νικητές.
Από την κατάληψη των εξωτερικών φυλακίων (θανάτου όπως χαρακτηρίστηκαν γιατί ήταν αποκομμένα από το χώρο του συντάγματος) που επήλθε τις πρώτες ώρες (με επακόλουθη τη σφαγή μετά από βασανιστήρια των υπερσπιστών τους ) έως την μάχη επί του ανατιναγμένου τείχους,οι σελίδες ηρωισμού που εγράφησαν από τους Ελληνες πατριώτες είναι αμέτρητες.
Μετά από 5 ημερες άμυνας,οι κομμουνιστές κατάλαβαν ότι το πραγματικό NO ΠΑΣΑΡΑΝ πραγματοποιήθηκε στου Μακρυγιάννη.
Επί πλέον,από πολιορκητές κατέληξαν καταδιωκούμενοι αφού έπειτα από την αποβίβαση βρετανικών δυνάμεων στο Φάληρο,οι υπερασπιστές του Μακρυγιάννη μαζί με πολλούς εθελοντές,άρχισαν την εκκαθάριση της μέχρι τότε πολιορκούμενης περιοχής.

Η αποβίβαση βρετανικών ενισχύσεων στο Φάληρο,άλλαξε την εικόνα του αγώνα.
Οι Ελληνες πατριώτες αφού με την αντίσταση τους κέρδισαν τον απαιτούμενο χρόνο ώστε να φθάσουν οι ενισχύσεις,πέρασαν στην αντεπίθεση.

Το τέλος της κομμουνιστικής θηριωδίας του Δεκέμβρη έφτασε μετά από 33 ημέρες μαχών.
Η κομμουνιστική λαίλαπα αποχωρούσε από την Αθήνα αφήνοντας πίσω της χιλιάδες σφαγμένους πολίτες αλλά παίρνοντας μαζί της και χιλιάδες ομήρους !
Πολλοί εξ αυτών εκτελέστηκαν ή πέθαναν κατά τη διάρκεια της ομηρίας τους.

Στις γειτονιές των Αθηνών έρχονταν στο φως οι ομαδικοί τάφοι των χιλιάδων θυμάτων του Κομμουνισμού.
Επιφανείς Αθηναίοι (όπως η πασίγνωστη ηθοποιός Ελένη Παπαδάκη) βρήκαν φρικτό θάνατο στα χέρια των βασανιστών του ΕΛΑΣ.

Τέτοιες σκηνές έμειναν στην μνήμη των Ελλήνων μέχρις ότου η μεταπολιτευτική πολιτικάντικη αλητεία αποφάσισε να δώσει άφεση αμαρτιών στους δολοφόνους και να διαστρεβλώσει πλήρως την ιστορική πραγματικότητα.

Στη μνήμη των πεσόντων των Εθνικών δυνάμεων,των ηρωικών Χίτών και Χωροφυλάκων,των μελών των ταγμάτων Εθνοφυλακής,του Ιερού Λόχου και της Ορεινής Ταξιαρχίας αφιερώνουμε τον χαιρετισμό του αντισυνταγματάρχη Κωστόπουλου προς τους υπερασπιστές του Μακρυγιάννη :

“Αξιωματικοί,υπαξιωματικοί και χωροφύλακες,σας συγχαίρω διά την απαράμιλλον ατομική σας ανδρείαν.Εσώσατε την ελευθερία της Πατρίδος μας διά μίαν ακόμη φορά”.

Στο Βίτσι και στο Γράμμο…

Εκεί,τον Αύγουστο του 1949,σώθηκε η Ελλάς από την κομμουνιστική θηριωδία και από τον εδαφικό ακρωτηριασμό…
Εκεί παίχτηκε η τελευταία πράξη του κομμουνιστικού εγκλήματος και προδοσίας.
Εκεί τελείωσε και ο τρίτος γύρος αιματοκυλίσματος που επεφύλαξαν οι σοβιετόδουλοι στον Ελληνικό Λαό.

Σήμερα είναι ημέρα τιμής και μνήμης.
Θυμόμαστε και τιμούμε τους ήρωες του Εθνικού Στρατού που έπεσαν για να μην καταντήσει η Ελλάδα Αλβανία και για να μην παραδοθεί η Μακεδονία μας στους σλαύους,για να σωθούν τα Ελληνόπουλα από το φρικιαστικό παιδομάζωμα.

ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΟΙ HΡΩΕΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟY ΣΤΡΑΤΟY !